H απλή και όμως τόσο gourmet κουζίνα του Αγίου Όρους. Τι θα φάω όταν πάω; 

Υπάρχουν πολλοί μύθοι – και οι περισσότεροι καταρρίπτονται δύσκολα αν δεν ταξιδέψεις στο Άγιον Όρος – γύρω από τη μοναστηριακή κουζίνα, τα αγιορείτικα gourmet πιάτα και τις γαστριμαργικές συνήθειες μοναχών, εργατών και προσκυνητών στο «Περιβόλι της Παναγίας». Μύθοι και ανακρίβειες γύρω από το «κάθε πότε τρώμε;», «αν επιτρέπεται το κρέας», πλάνες αναφορικά με το «αν υπάρχει φρέσκο ψάρι» ή μόνο κατεψυγμένο, τερατώδη ψεύδη για το αν ευδοκιμούν ταβέρνες και μεζεδοπωλεία στις Καρυές. Η μόνη αλήθεια είναι ότι, ό,τι και να φας στο Άγιον Όρος είναι αγνό, φυσικό, παρθένο, μοναδικό: Από τη ζυμωτή ζεστή, ολόφρεσκη πρωινή φέτα ψωμιού που ψήθηκε στον ξυλόφουρνο και το σεμνό και ταπεινό αλλά πεντανόστιμο λαδερό πιάτο ρεβίθια έως το καταπληκτικό παστίτσιο με τόνο ή το θεσπέσιο ροφό πλακί.

Πόσα γεύματα τρώνε οι μοναχοί και οι επισκέπτες στο Άγιον Όρος;

Πρέπει να νηστεύω όταν πάω στο Άγιον Όρος;

Κανόνες, συνήθειες και προτάσεις
για το ευλογημένο κρασί της αθωνικής Γης

Πίνουμε στο Άγιον Όρος; Και αν ναι τι και πόσο;

To Άγιον Όρος είναι τόπος λατρείας, προσκύνησης και αφοσίωσης στο Θεό, οπότε είναι προφανές ότι οι κοσμικές απολαύσεις δεν συνάδουν ούτε με τον στόχο της επίσκεψης ούτε και με το πνεύμα που επικρατεί εκεί. Όμως μην ξεχνάμε ότι το πρώτο θαύμα του Κυρίου ήταν στο γάμο της Κανά…οπότε πάντα λίγο αγνό κρασί ή και ρακή είναι καλοδεχούμενα και ευλογημένα. Αρχικά είναι ενδιαφέρον να πούμε ότι η παραγωγή του τσίπουρου που χάνεται μέσα στο βάθος του χρόνου, λέγεται όμως πως ξεκίνησε τον 14ο αιώνα στο Άγιο Όρος από μοναχούς που διαβιούσαν εκεί. Με τα χρόνια εξαπλώθηκε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, κυρίως στη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και την Κρήτη.

Το μάζεμα των σταφυλιών στο Άγιον Όρος

Το μάζεμα των σταφυλιών στο Άγιον Όρος

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, οι μοναχοί, μαζεύουν τα σταφύλια γύρω στις 15 Σεπτεμβρίου. Τότε ο καιρός θυμίζει ακόμη Καλοκαίρι και δεν υπάρχει μέρος που να μη βγάζει έστω και λίγα σταφύλια. Το μάζεμα των σταφυλιών είναι μια δουλειά η οποία γίνεται χωρίς τραγούδια και χορούς, αλλά με προσευχή. Σήμερα στο Άγιον Όρος παράγεται κυρίως κόκκινο κρασί από ένα είδος σταφυλιού που λέγεται «λημνιό». Αυτό το κρασί έχει πολύ ωραία γεύση και πίνεται μαζί με τα περισσότερα φαγητά. Επίσης, οι μοναχοί πίνουν και γλυκό λευκό κρασί μετά το φαγητό. Η περιοχή που βγάζει το πιο πολύ κρασί στο Άγιον Όρος είναι η Χρωμίτσα.

Οι αμπελώνες του Βατοπαιδίου

Οι αµπελώνες της Μονής σήμερα καταλαμβάνουν µια έκταση 70 στρεµµάτων. Το κρασί αποτελεί µέρος της διατροφής των µοναχών σε εορταστικές ηµέρες και προσφέρεται και στους χιλιάδες προσκυνητές που επισκέπτονται ετησίως τη Μονή. Παράλληλα το Νάµα χρησιμοποιείται στην καθημερινή Θεία Λειτουργία. Οι αµπελώνες της Μονής είναι ιδιαίτερα ευνοημένοι από τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Τα ελαφρά, αµµώδη, µέσης σύστασης και πλούσια σε κάλιο, εδάφη, τα µπουκέτα των αρωµάτων της µοναδικής Αθωνικής φύσης, µεταφέρονται µε τη θαλάσσια αύρα διακριτικά στα µπαλκόνια των αµπελώνων στις παρακείµενες υπερθαλάσσιες αναβαθµίδες, όπου µέσω ενός µυστικού διαλόγου που κτίστηκε στην υπερχιλιετή ιστορία του τόπου, προσδίδουν τα µοναδικά χαρακτηριστικά των κρασιών. Ο διάλογος επίσης του ήλιου µε το αµπέλι, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς µήνες είναι συνεχής και «ανεβάζει» τον αλκοολικό βαθµό και τη φαινολική ωριµότητα που δίνουν µοναδική ποιοτική παραγωγή.

Πιστοί σ’ αυτή την παράδοση, διατηρώντας τις παλαιές εγκαταστάσεις αλλά µε σύγχρονες µεθόδους, οινοποιούνται τα σταφύλια από τους Βιολογικούς αµπελώνες της Μονής. «Μάρτυρες» της οινοποιητικής παράδοσης είναι οι δυο πετρόχτιστοι κτηριακοί χώροι, όπου παρασκεύαζονται τα κρασιά στις παλαιές παραβούτες (κάδοι οινοποίησης) και φυλάσονται στο κελάρι της Μονής. Τα κρασιά ωριµάζουν σε µεγάλα παλαιά ξύλινα βαρέλια.